Dodatki do żywności: substancje zagęszczające i żelujące

Do kształtowania struktury produktów mięsnych wykorzystywane są substancje zagęszczające i żelujące. Dzięki nim mięsa i wędliny mają stabilną masę. Substancje te mogą jednak pełnić również szereg innych funkcji, m.in. nadawać smaku produktom spożywczym.

Rola substancji zagęszczających i żelujących

Głównym celem substancji żelujących i zagęszczających jest poprawienie wyglądu produktu. Są one także wykorzystywane do nadawania im walorów smakowych i dietetycznych. Najbardziej powszechną substancją żelującą jest żelatyna. W produkcji mięs i wędlin jej doskonały zamiennik stanowią hydrokoloidy. Mają one dużą masę cząsteczkową, dzięki której zwiększają lepkość roztworów. Niektóre posiadają także właściwości emulgujące i stabilizujące. Ich największą zaletą jest zdolność do stabilizacji emulsji, lepszego wiązania wody oraz zapobiegania retrogradacji, czyli rozwarstwiania się produktów.

Regulacje prawne

Wykaz dozwolonych do stosowania w Polsce substancji zagęszczających i żelujących reguluje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) NR 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności. Nazewnictwo oraz funkcje jakie pełni dany dodatek reguluje również Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004.

Substancje zagęszczające i żelujące w mięsach i wędlinach

Stosowane w produkcji mięs i wędlin substancje zagęszczające i żelujące to hydrokoloidy białkowe (np. żelatyna) oraz hydrokoloidy polisacharydowe. Do tych drugich należą:

  • Kwas alginowy – E 400
  • Alginiany – E 402, E 404
  • Agar – E 406
  • Karagen – E 407
  • Guma guar – E 412
  • Mączka chleba świętojańskiego – E 410
  • Ksantan – E 415

Co musisz wiedzieć

Kwas alginowy, alginiany i agar

Wszystkie te substancje to naturalne ekstrakty z wodorostów, których funkcją jest żelowanie, zagęszczanie i stabilizowanie. Alginiany to sole kwasu alginowego, występującego w brunatnicach. Są używane również w celu zapobiegania tworzenia się kryształów cukru w produktach spożywczych.

Karagen

Karagen jest znany ludzkości od 600 lat. Wykorzystywany do zagęszczania mleka, produkcji dżemów, galaretek i past do zębów, znalazł również szerokie zastosowanie w branży mięsnej. Bywa także stosowany w żywności niskoenergetycznej i dietetycznej jako składnik zastępujący tłuszcz i skrobię. Karagen nie cieszy się pozytywną opinią z dwóch powodów. Po pierwsze – nie jest on trawiony w organizmie, przez co jest uważany za substancję balastową (dokładnie takie same właściwości ma błonnik). Zła sława karogenu wynika także z jego zastosowania jako wypełniacza produktów mięsnych, który ma zwiększać masę wyrobu. Światowa Organizacja Zdrowia odrzuciła jednak największy zarzut wobec karogenu, mianowicie – iż substancja ta powoduje choroby nowotworowe. Według WHO karagen jako dodatek do żywności (czyli w tzw. wersji natywnej) jest bezpieczny dla ludzkiego organizmu.

Guma guar

Naturalny, roślinny środek zagęszczający i stabilizator, który dzięki swoim pęczniejącym właściwościom, daje uczucie sytości. Otrzymuje się go z bielma nasion roślin bobowatych. Pomaga w leczeniu zaparć, sprzyja namnażaniu się korzystnej flory bakteryjnej, pomaga utrzymać optymalne pH w jelitach. Ma działanie przeczyszczające. Guma guar w niewielkiej ilości wchłania się z przewodu pokarmowego do organizmu. Powinny jej unikać osoby z alergiami, ponieważ może wywoływać reakcje alergiczne. Nadmiar gumy guar może prowadzić do biegunki, nudności, wymiotów oraz bólów brzucha i żołądka.

Mączka chleba świętojańskiego

Jest to substancja naturalna otrzymywana z bielma nasion drzewa karobowego – strąki tego drzewa są nazywane chlebem świętojańskim. Uznawana jest za nieszkodliwą, chociaż może być przedawkowana – wówczas powoduje wzdęcia. W organizmie nie jest trawiona w przewodzie pokarmowym. W niewielkim tylko stopniu ulega rozkładowi w jelitach. Jest wydalana z kałem.

Ksantan

Inaczej guma ksantanowa – jest stabilizatorem i substancją pianotwórczą, bywa także stosowana jako substancja smakowa. Guma ksantanowa zawiera dużo błonnika, ma postać kremowego proszku lub granulatu. Jest związkiem syntetycznym uzyskiwanym w wyniku fermentacji cukrów. Pozyskuje się go z kukurydzy, pszenicy oraz soi. Ksantan jest bezpieczny dla zdrowia i może być stosowany również w żywności dla dzieci i niemowląt. Jego nadmierne spożycie może prowadzić do zatrucia pokarmowego, wzdęć oraz biegunki, jednak ze względu na fakt, iż nie ulega on trawieniu, jego przedawkowanie jest dosyć trudne.

Powrót do listy
Powrót do listy